บทความ OAE

สัญญาณเตือนครั้งสำคัญ

หมวดหมู่ : 

แม้ว่าโควิด-19 จะกลายเป็นโรคประจำถิ่นในหลายประเทศรวมถึงประเทศไทย แต่ในช่วงต้นปี พ.ศ. 2568 ได้เกิดการระบาดระลอกใหม่ขึ้นอีกครั้ง จากสายพันธุ์กลายพันธุ์ที่มีความสามารถในการแพร่กระจายสูงและหลบหลีกภูมิคุ้มกันได้ดี ส่งผลให้ยอดผู้ติดเชื้อเพิ่มขึ้นในหลายพื้นที่ทั่วประเทศ เกิดความตื่นตัวทั้งในภาครัฐ ภาคเอกชน และประชาชนทั่วไป

สาเหตุของการระบาดอีกครั้ง

การระบาดครั้งนี้มีปัจจัยสำคัญหลายประการ ได้แก่:

สายพันธุ์กลายพันธุ์ใหม่ – ไวรัสสายพันธุ์ “โอมิครอน Zeta” ซึ่งมีการกลายพันธุ์ในโปรตีนหนาม ทำให้แพร่กระจายได้รวดเร็วและต้านทานภูมิคุ้มกันจากวัคซีนบางชนิด

ภูมิคุ้มกันลดลงตามเวลา – ผู้ที่ฉีดวัคซีนหรือเคยติดเชื้อก่อนหน้านี้ มีระดับภูมิคุ้มกันที่ลดลง ทำให้ติดเชื้อได้ง่ายขึ้น

พฤติกรรมของประชาชน – เมื่อสถานการณ์คลี่คลาย หลายคนเริ่มละเลยมาตรการป้องกัน เช่น ไม่สวมหน้ากากในที่แออัด หรือไม่เว้นระยะห่าง

การเดินทางระหว่างประเทศ – การเปิดประเทศและการเดินทางเพิ่มขึ้น ทำให้เชื้อแพร่กระจายได้รวดเร็ว

ผลกระทบจากการระบาด

ระบบสาธารณสุขตึงตัวในบางพื้นที่ โดยเฉพาะโรงพยาบาลขนาดเล็กและในต่างจังหวัดที่มีบุคลากรจำกัด

ผู้สูงอายุและกลุ่มเสี่ยงป่วยหนักเพิ่มขึ้น แม้ส่วนใหญ่ยังมีอาการไม่รุนแรงในคนทั่วไป

เศรษฐกิจชะลอตัว บางกิจกรรมต้องชะงักชั่วคราว เช่น งานอีเวนต์ขนาดใหญ่ โรงเรียนบางแห่งกลับมาเรียนออนไลน์

มาตรการควบคุม

รัฐบาลไทยและหน่วยงานสาธารณสุขได้เร่งดำเนินมาตรการต่าง ๆ เช่น:

ฉีดวัคซีนเข็มกระตุ้น (Booster Dose) รอบใหม่ โดยเฉพาะในกลุ่มเสี่ยง

กลับมาเน้นมาตรการ “DMHT” ได้แก่ Distancing (เว้นระยะ), Mask (ใส่หน้ากาก), Hand washing (ล้างมือ), Testing (ตรวจคัดกรอง)

เฝ้าระวังเชิงรุกในพื้นที่เสี่ยง เช่น โรงเรียน ห้างสรรพสินค้า และสถานที่ท่องเที่ยว

ใช้แอปพลิเคชันติดตามตัวผู้สัมผัสใกล้ชิดอีกครั้ง

บทเรียนจากระลอกใหม่

การระบาดรอบใหม่ในปี 2568 เป็นเครื่องเตือนใจว่า โควิด-19 ยังไม่สิ้นสุด แม้จะอยู่ในภาวะที่ควบคุมได้ เราจำเป็นต้องมีระบบเตือนภัยและแผนรับมือที่ยืดหยุ่นอยู่เสมอ รวมถึงการสื่อสารให้ประชาชนไม่ตระหนกแต่ตระหนักรู้

บทสรุป

การระบาดอีกครั้งของโควิด-19 ในปี 2568 แสดงให้เห็นว่า โรคระบาดสามารถกลับมาได้ตลอดเวลาเมื่อมีปัจจัยเอื้ออำนวย การเตรียมพร้อมทั้งในระดับบุคคลและระดับประเทศจึงเป็นสิ่งจำเป็นอย่างยิ่ง เพื่อให้สามารถควบคุมสถานการณ์ได้โดยไม่กระทบต่อชีวิตและเศรษฐกิจในวงกว้าง